Mademoiselle Kier

Montpellier - jedno z niewielu francuskich miast, w którym mogłabym zamieszkać. Spodobało mi się ze względu na ciekawą architekturę, dobre położenie (10 km od morza), czyste ulice i tramwaje. Na początku udaliśmy się w stronę Arc de Triomphe . Jest on jakby bramą do wejścia na Peyrou, czyli plac królewski poświęcony chwale Ludwika XIV, dobroczyńcy miasta. Na placu tym znajduje się Château d'eau , czyli monument historyczny w kształcie sześciokąta, zbudowany w 1768 roku przez H.Pitota, w celu dystrybucji wody pitnej ze źródła Lez. Jest on połączony z akweduktem Saint-Clément.    Głównym placem w mieście jest natomiast Place de la Comédie . Znajduje się tutaj budynek Opéra Comédie po prawej stronie i Esplanade Charles de Gaulle w zachodniej jego części.  Esplanada to spacerowa część parku, położona wśród drzew, z wieloma miejscami do odpoczynku i do zabaw z dziećmi. Na samym końcu znajduje się budynek Opéra Berlioz i Corum

Minął prawie miesiąc od naszego ostatniego wyjazdu. Trzeba przyznać, że najbliższe okolice już zwiedziliśmy, a żeby zobaczyć inne miejsca potrzebowalibyśmy przynajmniej dwóch dni. Korzystając więc z długiego listopadowego weekendu udaliśmy się na południowo-zachodni kraniec Prowansji. Tym razem naszym celem było Aigues-Mortes, Montpellier i Nîmes. Nazwa Aigues-Mortes, co po prowansalsku oznacza Martwe Wody, związana jest z położeniem nad słonymi mokradłami delty Rodanu. Widoczne poniżej białe pagórki, to właśnie kopce soli. Tę potężną twierdzę, położoną wśród bagien Camargue, założył w 1240 r król Ludwik IX. Stąd wyruszył na siódmą i ósmą krucjatę. W 1248 r. do Egiptu, a w 1270 r do Tunezji, gdzie zmarł na tyfus. Aigues-Mortes to jedna z najlepiej zachowanych fortyfikacji w Europie.   Pomnik króla Ludwika IX na głównym placu.   Miasto otoczone jest murami o długości 1634 m. Dawniej miały one 10 bram, 6 wież i stanowiska dla łuczników. Obejście muró