Skip to main content

Basilique cathédrale de Saint-Denis


W poprzednim poście pisałam o katedrze w Chartres, a dzisiejszy post będzie o bazylice w Saint-Denis.
Miejscowość ta położona jest na północ od Paryża, więc znajduje się w rejonie, w którym nie warto przebywać ze względów bezpieczeństwa. My byliśmy tam w ciągu dnia, ale i tak nieunikneliśmy kilku niemiłych incydentów. Była to więc moja pierwsza i mam nadzieję, że ostatnia wizyta w Saint-Denis.

Co można powiedzieć o samej bazylice?

Jej obecną budowę rozpoczęto w XII wieku, ale początki sięgają V wieku. Od VI do XIX wieku świątynia klasztorna była miejscem pochówku królów Francji.
W nekropolii tej pochowano 42 królów, 32 królowe, 63 księciów i księżnych. Do dzisiaj pozostało ponad 70 grobów. W bazylice dawniej znajdował się skarbiec, w którym oprócz relikwi przechowywano insygnia koronacyjne oraz inne kosztowności królów Francji.




W 1793 r. podczas rewolucji, bazylika została obrabowana i zdewastowana przez tłum. Następnie z rozkazu parlamentu rewolucyjnego, zbeszczeszczono groby królewskie. Wszystkie otkryte szczątki wrzucono do dwóch rowów, które zalano wapnem i zasypano ziemią. Niektóre ciała odnaleziono i przeniesiono ponownie do krypty. 

W 1824 r. zmarł Ludwik XVIII i był on ostatnim królem Francji pochowanym w Saint-Denis. 
Groby można oglądać w krypcie,






jak i w części kościelnej.









Może ktoś wie, w jakim celu umieszczano te pieski?



Nazwa miejscowości pochodzi od imienia pierwszego biskupa Paryża, patrona Francji, który zginął śmiercią męczeńską (zm. 250-258). To właśnie w miejscu gdzie został pochowany zbudowano opactwo, a następnie bazylikę.


Comments

  1. Pieski umieszczano prawdopodonie jako symbol wierności.

    ReplyDelete
  2. Francuska architektura gotycka nie przestanie mnie chyba nigdy zachwycać! Zdjęcia z wnętrza, szczególnie te, na których widać witraże i łuki skradły moje serce :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ja też lubię gotyckie budowle i witraże. W Chartres jest szkoła i muzeum witraży, ale niestety tam nie poszliśmy.

      Delete
  3. Bardziej prawdopodobną przyczyną jest fakt, że nagrobki z tego okresu stawiane były w pozycji wertykalnej (pionowej), pieski stanowiły swoistą podporę dla stóp, tak by postacie nie "zwisały".
    Zauważ, że pomniki z późniejszego okresu takich ozdób już nie mają.
    Irez

    ReplyDelete
    Replies
    1. Dziękuję za informację, nigdy bym o tym nie pomyslała. Piszesz blog?

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Polskie instytucje w Paryżu

Najwyższy czas opublikować trzecią i ostatnią część cyklu o polskich śladach w Paryżu.  Dwie poprzednie znajdziecie pod tymi linkami ( pierwsza część i druga część ). Zacznę od Szkoły Polskiej , której początki sięgają połowy XIX wieku.  "Przedstawiciele Wielkiej Emigracji, głównie członkowie rządu, posłowie, oficerowie, publicyści i pisarze założyli w Paryżu Stowarzyszenie Naukowej Pomocy, mające wspierać materialnie Polaków, pragnących studiować. Stowarzyszeniu przewodniczył książę Adam Czartoryski".  Szkoła ta miała na celu przekazywanie polskich tradycji dzieciom emigrantów z okresu powstania listopadowego. Rozpoczęła swoją działalność w 1842 roku, w Châtillon-sous-Bagneux. Na początku miała jednego nauczyciela i liczyła 19 uczniów. Stopniowo szkoła zaczęła się rozrastać i przeniesiono ją do Paryża. Obecnie mieści się przy 15, rue Lamandé, w 17 dzielnicy. Więcej o historii szkoły przeczytacie tutaj . Drugą instytucją naukową, istni...

Zamki nad Loarą. Azay-le-Rideau

Dolina Loary to kraina historyczna Francji, na obszarze której znajduje się ponad 300 średniowiecznych i renesansowych zamków oraz pałaców doby oświecenia. Są one prawdziwymi arcydziełami architektury. Wnętrza zamków kryją ogromne kolekcje mebli, gobelinów, obrazów.  Tutaj wszystko jest przesiąknięte historią z życia francuskich królów XVI wieku. 2 grudnia 2000 roku UNESCO wpisało środkową część doliny rzeki, pomiędzy ujściami Maine i Sully-sur-Loire, na swoją prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa. Korzystając więc z długiego majowego weekendu i słonecznej pogody postanowiliśmy zwiedzić kilka z tych zamków. Pierwszego dnia pojechaliśmy zobaczyć zamek w Azay-le-Rideau, zwany perłą architektury renesansu. Gilles Berthelot otrzymał tytuł szlachecki i zamek w 1510 roku i rozpoczął jego rekonstrukcję w stylu włoskim. W 1537 r. Franciszek I przejął zamek i ofiarował go swojemu towarzyszowi broni, Antoniemu Raffin. Po rewolucji posiadłość na...

Pchli targ, czyli słynny Marché aux Puces de Saint Ouen

W zeszły weekend pierwszy raz miałam okazję pojechać na słynny paryski pchli targ. Z tego co słyszałam jest on jednym z największych pchlich targów w Europie, a jego początki sięgają 1885 roku. Do targu Marché aux Puces de St. Ouen można dostać się ze stacji metra Porte de Clignancourt (linia nr 4), albo Garibaldi (linia nr 13). Otwarty jest w soboty(9-18), niedziele(10-18) i poniedziałki(10-17).  Na 7 ha targu Saint Ouen znajdziemy antyki, dzieła sztuki, rękodzieła, używane ubrania, książki, plakaty, stare zabawki i tysiące innych rzeczy dla kolekcjonerów. 1700 sprzedawców, w tym 1400 antykwariuszy tworzy z tego miejsca raczej muzeum i galerię sztuki, niż pchli targ. Marché aux Puces de St. Ouen składa się z 15 mniejszych targów. Każdy z nich ma swoją nazwę i kategorię. Antica - drogie i eleganckie antyki Biron - biżuteria,sztuka, ceramika Cambo - ceramika, meble, instrumenty Dauphine - największy targ, meble, książki Jules Va...