Skip to main content

Palais Garnier - Opéra Garnier


W 1861 roku, Charles Garnier rozpoczyna budowę ''nowej opery'', która pasowałaby do haussmanowskiego Paryża. Architekt nie został wybrany przypadkowo. Mało znany, 35-letni Garnier, wygrał konkurs na projekt tego gmachu. Zaprojektował on również operę i kasyno w Monte Carlo.


Napoleon III osobiście wydał polecenie rozbiórki 12 tyś m2 średniowiecznej zabudowy miejskiej , w celu zwolnienia miejsca pod nowy budynek.
5 stycznia 1875 r nastąpiła inauguracja tego jednego z piękniejszych teatrów na świecie.


Utrzymany w stylu barokowym, łączy w sobie symetrię i niezwykłe bogactwo ozdób i ornamentów. Cały obiekt wieńczy kopuła oraz złote figury mitologicznych bohaterów. 
Podobnie wyglada wnętrze. Pełne złotych i marmurowych płaskorzeźb, sztukaterii, figur kompozytorów oraz postaci z mitologii greckiej oraz fresków.



W głównej sali widowiskowej, mogącej pomieścić 2013 osób, sufit zdobią freski Marca Chagalla, a także 6-tonowy żyrandol. 


Podobno w 1896 roku, żyrandol spadł na publiczność i zabił jedną osobę. Nie wiem czy to jest ten sam, który wisi do tej pory.
To wydarzenie opisano również w powieści Gastona Leroux Upiór w operze, której akcja rozgrywa się właśnie w Paryżu.


Zwiedzanie rozpoczynamy od le bassin de la Pythie, następnie wchodzimy po schodach i naszym oczom ukazuje się wielki hall. Wchodząc jeszcze wyżej dochodzimy do le salon du glacier, l'avent-foyer i le grand foyer.









W gmachu tym znajduje się również biblioteka-muzeum, mieszcząca zbiory dotyczące teatru.


Jako ciekawostkę dodam, że długość budynku Palais Garnier wynosi 173 m, szerokość 125 m, powierzchnia zajmuje 11 237 m2, a wysokość 73,60 m.

Comments

  1. Hej!! Własnie szukając nowych francuskich blogów i inspiracji trafiłam tutaj i się bardzo cieszę, bo za miesiąc jadę do Paryża :) Na pewno skorzystam z tego, co napisałaś!! I dodaję Cię do listy blogów, na które zaglądam!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Dziękuję, bardzo mi miło. Ja również biorę się za czytanie Twojego bloga ( mam już dwa DELFy za sobą).

      Delete
  2. Bardzo piękna wycieczka i mówisz o ciekawych szczegółach :) Dzięki Tobie nabrałam ogromnej ochoty na wizytę w Operze!

    ReplyDelete
  3. Niesamowite jest to jak "po prostu" budynek może sprawiać wrażenie silnego. Bo bije taki monumentalizm i siła.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Zawsze odnoszę to samo wrażenie na widok paryskiej opery.

      Delete
    2. Uwielbiam ten budynek i naprawdę robi wrażenie.

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Wizyta w Pałacu Elizejskim - Journées européennes du patrimoine 2016

  Miał być post o Rouen, Mont-Saint-Michel i Vaux-le-Vicomte, ale napiszę post o tym, w czym uczestniczyłam w ten weekend, czyli o Europejskich Dniach Dziedzictwa.    Już po raz 33 w całej Francji udostępniono zamknięte na co dzień dla publiczności miejsca. Można było zobaczyć wnętrza ministerstw, ambasad, pałaców, zamków, siedzibę radia, telewizji itp.  Wstęp do muzeów był bezpłatny w ten weekend. Ale jak coś jest za darmo, to wiadomo, że znajdzie się wielu chętnych by z tego skorzystać. Tak więc do tych najbardziej popularnych miejsc trzeba było odczekać w kilkugodzinnych kolejkach. Zdjęcie powyżej - widok na pałac od strony dziedzińca, poniżej - od strony ogrodów. My w sobotę zwiedziliśmy Senat, a w niedzielę Pałac Elizejski. By wejść do siedziby prezydenta należało swoje odczekać, a następnie przejść dwie kontrole. Sprawdzali bardzo dokładnie, wyciągnęli mi wszystkie rzeczy z torebki, otwierali wszystkie zamki w portfelu i po raz kolejny straci

Polskie instytucje w Paryżu

Najwyższy czas opublikować trzecią i ostatnią część cyklu o polskich śladach w Paryżu.  Dwie poprzednie znajdziecie pod tymi linkami ( pierwsza część i druga część ). Zacznę od Szkoły Polskiej , której początki sięgają połowy XIX wieku.  "Przedstawiciele Wielkiej Emigracji, głównie członkowie rządu, posłowie, oficerowie, publicyści i pisarze założyli w Paryżu Stowarzyszenie Naukowej Pomocy, mające wspierać materialnie Polaków, pragnących studiować. Stowarzyszeniu przewodniczył książę Adam Czartoryski".  Szkoła ta miała na celu przekazywanie polskich tradycji dzieciom emigrantów z okresu powstania listopadowego. Rozpoczęła swoją działalność w 1842 roku, w Châtillon-sous-Bagneux. Na początku miała jednego nauczyciela i liczyła 19 uczniów. Stopniowo szkoła zaczęła się rozrastać i przeniesiono ją do Paryża. Obecnie mieści się przy 15, rue Lamandé, w 17 dzielnicy. Więcej o historii szkoły przeczytacie tutaj . Drugą instytucją naukową, istniejąc

Zamki nad Loarą. Azay-le-Rideau

Dolina Loary to kraina historyczna Francji, na obszarze której znajduje się ponad 300 średniowiecznych i renesansowych zamków oraz pałaców doby oświecenia. Są one prawdziwymi arcydziełami architektury. Wnętrza zamków kryją ogromne kolekcje mebli, gobelinów, obrazów.  Tutaj wszystko jest przesiąknięte historią z życia francuskich królów XVI wieku. 2 grudnia 2000 roku UNESCO wpisało środkową część doliny rzeki, pomiędzy ujściami Maine i Sully-sur-Loire, na swoją prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa. Korzystając więc z długiego majowego weekendu i słonecznej pogody postanowiliśmy zwiedzić kilka z tych zamków. Pierwszego dnia pojechaliśmy zobaczyć zamek w Azay-le-Rideau, zwany perłą architektury renesansu. Gilles Berthelot otrzymał tytuł szlachecki i zamek w 1510 roku i rozpoczął jego rekonstrukcję w stylu włoskim. W 1537 r. Franciszek I przejął zamek i ofiarował go swojemu towarzyszowi broni, Antoniemu Raffin. Po rewolucji posiadłość nabył