5 lat bloga

Wszystko zaczęło się pięć lat temu, 12 maja 2012 roku.

Mąż (wtedy jeszcze nawet nie narzeczony) poleciał na weekend do Polski, a ja z nudów postanowiłam, że założę bloga. Mieszkałam już wtedy od dwóch miesięcy we Francji. Nie miałam pracy, nie znałam języka, a że trochę po tej Prowansji podróżowaliśmy to postanowiłam, że fajnie byłoby to wszystko opisywać. Taki internetowy pamiętnik.

Rodzina i znajomi dopytywali ciągle co u mnie słychać, a dzięki blogowi byli na bieżąco. Razem ze mną odkrywali uroki Prowansji i Francji. Na początku pisania bloga przewinęło się też kilka postów modowych i filmowych.

Z perspektywy czasu przyznam, że fajnie wracać do postów sprzed lat. Widać jak zmieniał się mój blog, jakość zdjęć, styl pisania i ja.

Dawniej czytałam dużo blogów modowych. Stopniowo zaczęłam się przerzucać na te dotyczące Francji, języka francuskiego (blog Justyny francuski-przez-skype) i Polek mieszkających po za granicami kraju. Później do tego dorzuciłam jeszcze blogi o prostym życiu i oczywiście te z przepisami kulinarnymi.

Co mi dało blogowanie?

Na początku samo pisanie postów było przyjemniejsze niż teraz. Miałam więcej czasu, odkrywałam Francję, wiele rzeczy mnie fascynowało. Z czasem byłam tym coraz bardziej zmęczona. Narzucałam sobie, że muszę koniecznie coś napisać. Często w miastach chciałam zobaczyć jak najwięcej, aby potem mieć o czym pisać. Pierwsze posty były krótsze i z mniejszą ilością zdjęć. Raz dwa i post jest napisany. Jak zauważyłam, że czytelników mi przybywa, to zaczęłam się bardziej starać. Wrzucałam lepsze zdjęcia, dopisywałam informacje i ciekawostki o mieście.

Po przeprowadzce do Paryża posty uległy zmianie. Nie ukrywam, ale Paryż daje tyle inspiracji, że jest o czym pisać. W tym momencie narzekam tylko na brak czasu, ale blogowania na dzień dzisiejszy nie porzucę. Chyba, że się całkowicie wypalę.

Dzięki pisaniu sama dowiaduję się więcej o mieście do którego się wybieram. Już przed wyjazdem wiem co zobaczę i spisuję też gdzie warto zjeść. Czasem jednak warto iść na żywioł i nie planować zbyt wiele. Zbytnie trzymanie się planu bywa frustrujące. 

Jeśli chodzi o zyski z pisania bloga, to otrzymałam parę propozycji współpracy, ale skorzystałam tylko z dwóch (wpis o Euro 2016, pisanie dla portalu iFrancja).

Może jestem wybredna, albo po prostu leniwa.

Jeśli jednak ktoś zaoferuje mi testowanie francuskich cukierni i restauracji, to chętnie skorzystam :)

Najfajniejszą rzeczą w blogowaniu było i jest poznawanie innych blogerów i czytelników. Miałam okazję spotkać się z Kasią z bloga o Bretanii (bretonissime) i z Justyną (lapetitepolonaise). Mam też kontakt z Magdą ze Strasburga (madou), z kolejną Magdą, obecnie z Belfort (polkawefrancji) i z dwiema paryskimi blogerkami: Niką (notatkiniki) i Asią (frolonaise).

Bardzo chętnie spotkam się z czytelnikami mieszkającymi w regionie paryskim. Jeśli są chętni na kawę to proszę pisać. Z przyjemnością Was poznam.

Czytam również blogi innych Polek mieszkających po za Polską. Należą do nich Paulina z Chicago (pamiętnik emigrantki), Justyna z Barcelony (Justyna en Barcelona) i Olga z Madrytu (olganina, francuski-egzamin-delf). Do listy dorzucę jeszcze Kasię z Gdańska (piekniejestzyc) . Wszystkie dziewczyny poznałam przez ich blogi, nie widziałyśmy się na żywo, ale jeśli byłaby taka okazja to zapewne czułybyśmy się swobodnie w swoim towarzystwie.

Podsumowując, te 5 lat blogowania wspominam bardzo miło i dopóki będę mieszkać we Francji, będę blogować. Taki przynajmniej mam zamiar.

Mały konkurs na koniec.

Napiszcie mi w komentarzu jaki post chcielibyście przeczytać na moim blogu, albo zostawcie po prostu kilka miłych słów. Możecie też przysyłać e-maile (mademoisellekier@gmail.com) z dopiskiem konkurs.

Wylosuję 5 osób, do których wyślę kartkę z Paryża.

Wyniki 1 czerwca.

Dziękuję moim wszystkim czytelnikom za te pięć lat.