Skip to main content

Les passages couverts



W okolicach Wielkich Bulwarów (Grands Boulevards), w XVIII i XIX w powstało wiele korytarzy, z oszklonymi dachami i marmurową posadzką. Nazywano je les passages couverts, czyli zakryte pasaże. 
Dawniej pasaży i galerii było prawie 150, obecnie zachowało się 30. Większość zbudowano po roku 1822, w ciągu piętnastolecia. Powstały one dzięki rozkwitowi handlu tkaninami i innymi przedmiotami zbytu. Można uznać, że były to pierwsze galerie handlowe. 
W pasażach otwarto sklepy pełne atrakcyjnych towarów, pasaże chroniły ludzi przed deszczem, kurzem, pozwalały zrobić zakupy, zjeść obiad, przejść na skróty, a także spędzić chwilę w ramionach kochanka (jakie to paryskie). 
Były tam nawet specjalne salon de décrottage, czyli miejsca, gdzie można wyczyścić swoje buty z różnych nieczystości (psich kup).

Obecnie paryskie pasaże to istne perełki architektoniczne i stanowią niemałą atrakcję turystyczną. Galerie Vivienne to jedna z ładniejszych, z mitologicznymi mozaikami. Passage Panorama, wybudowano w 1799 r, a już w 1817 r było to pierwsze publiczne miejsce w Paryżu, oświetlane lampami gazowymi. 

Walter Benjamin, w swojej książce  "Paryż, stolica XIX wieku" napisał " W pasażach, oświetlanych z góry promieniami przenikającymi przez szkło, zainstalowały się najbardziej eleganckie sklepy, przeto pasaże tworzą rodzaj miasta, osobnego świata w miniaturze”.

Dzisiaj pokażę Wam pięć, z kilku pasaży, które do tej pory widziałam. 
  
Galerie Vivienne - według mnie najładniejszy pasaż. Powstał w 1823 roku, według planu architekta Francois-Jean Delannoy. Na długości 176 m znajduje się wiele luksusowych butików, restauracja, herbaciarnia itp.

Wejście przy 4 rue des Petits-Champs, jak również 6 rue Vivienne i 5 rue de la Banque, 2 dzielnica, Métro : Bourse



  

Passage (Galerie) Choiseul, to trochę mniej urodziwa galeria, położona w pobliżu Galerie Vivienne.
To jedna z najdłuższych, mierząca 190 m. Powstała w latach 1825-1827.
Galeria ta, jak i wiele innych, jest czynna od poniedziałku do soboty, w godzinach od 8 do 20.
Ja byłam w niedzielę więc była zamknięta.

Adres: początek 40 rue des Petits-Champs, koniec 23 rue Saint-Augustin.



Passage Jouffroy  

10-12 boulevard Montmartre, 9 rue de la Grange-Batelière, 9 dzielnica, Métro : Richelieu-Drouot

Ten mierzący 140 m pasaż znajduje się tuż obok Musée Grévin. Powstał w 1845 roku, jako przedłużenie pasażu Panorama. To pierwszy paryski pasaż w całości zrobiony z metalu i szkła, gdzie tylko dekoracje są drewniane. Jest również pierwszym ogrzewanym od ziemi.


  


Passage des Panoramas  

10 rue Saint-Marc, 11 boulevard Montmartre, 38 rue Vivienne, 151 rue Montmartre, Métro : Grands Boulevards

Ten najstarszy paryski pasaż, skonstruowany w 1800 roku, zawdzięcza swą nazwę wieżom z obrazami, na których była panorama miast. Wieże te umieszczone nad budynkiem, zostały zniszczone w 1831 r.
W pasażu tym mają swoje sklepiki kolekcjonerzy znaczków, monet i kartek pocztowych.
Znajduje się tam również kilka restauracji.





  Passage Verdeau 
6 rue de la Grange-Batelière, 31 bis rue du Faubourg-Montmartre.

Powstał w 1847 r, jako przedłużenie pasażu Panorama i Jouffroy. Ma więc zbliżone awangardowe detale architektoniczne do tego drugiego. Znajdziemy tu wielu kolekcjonerów i bukinistów.




























































































Kolejne pasaże w następnych postach.

Comments

  1. Jestem zaskoczona, że te pasaże są aż tak bardzo stare!!
    Francuzi to mają jednak łeb nie od parady ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Są stare, ale wiadomo, że nie wszystkie się zachowały. Te które pozostały są odnowione i nadal zachwycają.

      Delete
  2. Też nie miałam pojęcia, że są takie wiekowe...a mimo wszystko piękne.

    ReplyDelete
  3. Uwielbiam paryskie pasaże, są bardzo klimatyczne! Kilka z nich miałam okazję już zobaczyć, resztę mam nadzieję wkrótce nadrobić. Fajnie, że o nich piszesz, czekam na kolejną porcję ciekawostek! :)

    Pozdrowienia z Bretanii,
    Kasia

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Polskie instytucje w Paryżu

Najwyższy czas opublikować trzecią i ostatnią część cyklu o polskich śladach w Paryżu.  Dwie poprzednie znajdziecie pod tymi linkami ( pierwsza część i druga część ). Zacznę od Szkoły Polskiej , której początki sięgają połowy XIX wieku.  "Przedstawiciele Wielkiej Emigracji, głównie członkowie rządu, posłowie, oficerowie, publicyści i pisarze założyli w Paryżu Stowarzyszenie Naukowej Pomocy, mające wspierać materialnie Polaków, pragnących studiować. Stowarzyszeniu przewodniczył książę Adam Czartoryski".  Szkoła ta miała na celu przekazywanie polskich tradycji dzieciom emigrantów z okresu powstania listopadowego. Rozpoczęła swoją działalność w 1842 roku, w Châtillon-sous-Bagneux. Na początku miała jednego nauczyciela i liczyła 19 uczniów. Stopniowo szkoła zaczęła się rozrastać i przeniesiono ją do Paryża. Obecnie mieści się przy 15, rue Lamandé, w 17 dzielnicy. Więcej o historii szkoły przeczytacie tutaj . Drugą instytucją naukową, istni...

Zamki nad Loarą. Azay-le-Rideau

Dolina Loary to kraina historyczna Francji, na obszarze której znajduje się ponad 300 średniowiecznych i renesansowych zamków oraz pałaców doby oświecenia. Są one prawdziwymi arcydziełami architektury. Wnętrza zamków kryją ogromne kolekcje mebli, gobelinów, obrazów.  Tutaj wszystko jest przesiąknięte historią z życia francuskich królów XVI wieku. 2 grudnia 2000 roku UNESCO wpisało środkową część doliny rzeki, pomiędzy ujściami Maine i Sully-sur-Loire, na swoją prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa. Korzystając więc z długiego majowego weekendu i słonecznej pogody postanowiliśmy zwiedzić kilka z tych zamków. Pierwszego dnia pojechaliśmy zobaczyć zamek w Azay-le-Rideau, zwany perłą architektury renesansu. Gilles Berthelot otrzymał tytuł szlachecki i zamek w 1510 roku i rozpoczął jego rekonstrukcję w stylu włoskim. W 1537 r. Franciszek I przejął zamek i ofiarował go swojemu towarzyszowi broni, Antoniemu Raffin. Po rewolucji posiadłość na...

Pchli targ, czyli słynny Marché aux Puces de Saint Ouen

W zeszły weekend pierwszy raz miałam okazję pojechać na słynny paryski pchli targ. Z tego co słyszałam jest on jednym z największych pchlich targów w Europie, a jego początki sięgają 1885 roku. Do targu Marché aux Puces de St. Ouen można dostać się ze stacji metra Porte de Clignancourt (linia nr 4), albo Garibaldi (linia nr 13). Otwarty jest w soboty(9-18), niedziele(10-18) i poniedziałki(10-17).  Na 7 ha targu Saint Ouen znajdziemy antyki, dzieła sztuki, rękodzieła, używane ubrania, książki, plakaty, stare zabawki i tysiące innych rzeczy dla kolekcjonerów. 1700 sprzedawców, w tym 1400 antykwariuszy tworzy z tego miejsca raczej muzeum i galerię sztuki, niż pchli targ. Marché aux Puces de St. Ouen składa się z 15 mniejszych targów. Każdy z nich ma swoją nazwę i kategorię. Antica - drogie i eleganckie antyki Biron - biżuteria,sztuka, ceramika Cambo - ceramika, meble, instrumenty Dauphine - największy targ, meble, książki Jules Va...