Skip to main content

Orléans



Ostatnio jakoś ciężko idzie mi pisanie postów. Nie mam ani czasu, ani weny. Dlatego, mimo że już listopad, chciałam jeszcze powrócić do słonecznej sierpniowej niedzieli, którą spedziliśmy w Orleanie.


Zapewne pierwsze skojarzenie, które Wam się nasuwa związane z tym miastem, to postać Joanny d'Arc. I myślę, że tylko to jedno.
Orlean jest bardzo dumny ze swojej bohaterki narodowej. Tutaj nadal stoi dom, w którym mieszkała przez kilka dni, a na placu w centrum miasta (Place du Martroi ) postawiono pomnik.

 


Sam Orlean nie jest miastem zbyt turystycznym. Możecie tam wpaść przejazdem i pół dnia wystarczy, aby wszystko zwiedzić. 





Podoba mi się położenie miasta. Przez jego środek przepływa rzeka, która dzieli je na część północną i południową. 



To właśnie w części północnej znajdują się wszystkie zabytki. Część południowa jest mniej atrakcyjna.
A więc co warto zobaczyć?

Katedrę świętego Krzyża (Cathédrale Sainte-Croix d'Orléans



 Hôtel Groslot

  
i dom Joanny d'Arc (Maison de Jeanne d'Arc).



Comments

  1. Wiesz, które zdjęcie mnie urzekł? To z tramwajem. Wydaje mi się tak nierealistyczny w tym miejscu :))

    ReplyDelete
  2. Piękne miejsce, z długą historią, strasznie bym chciała tam kiedyś pojechać! Zazdroszczę Ci. Do zobaczenia na andrzejkowej imprezie. Kasia.P.

    ReplyDelete
  3. Może i nie jest miastem turystycznym, ale za to jakim pięknym! Twoje zdjęcia są magiczne :) A ja w przyszłym miesiącu jadę do Nowego Orleanu :)

    ReplyDelete
  4. uwielbiam miasta i miasteczka naladowane historia. a orlean jest piekny!

    ReplyDelete
  5. Totally love the pics!
    Have a nice day!
    Angela Donava
    http://www.lookbooks.fr/

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Polskie instytucje w Paryżu

Najwyższy czas opublikować trzecią i ostatnią część cyklu o polskich śladach w Paryżu.  Dwie poprzednie znajdziecie pod tymi linkami ( pierwsza część i druga część ). Zacznę od Szkoły Polskiej , której początki sięgają połowy XIX wieku.  "Przedstawiciele Wielkiej Emigracji, głównie członkowie rządu, posłowie, oficerowie, publicyści i pisarze założyli w Paryżu Stowarzyszenie Naukowej Pomocy, mające wspierać materialnie Polaków, pragnących studiować. Stowarzyszeniu przewodniczył książę Adam Czartoryski".  Szkoła ta miała na celu przekazywanie polskich tradycji dzieciom emigrantów z okresu powstania listopadowego. Rozpoczęła swoją działalność w 1842 roku, w Châtillon-sous-Bagneux. Na początku miała jednego nauczyciela i liczyła 19 uczniów. Stopniowo szkoła zaczęła się rozrastać i przeniesiono ją do Paryża. Obecnie mieści się przy 15, rue Lamandé, w 17 dzielnicy. Więcej o historii szkoły przeczytacie tutaj . Drugą instytucją naukową, istni...

Zamki nad Loarą. Azay-le-Rideau

Dolina Loary to kraina historyczna Francji, na obszarze której znajduje się ponad 300 średniowiecznych i renesansowych zamków oraz pałaców doby oświecenia. Są one prawdziwymi arcydziełami architektury. Wnętrza zamków kryją ogromne kolekcje mebli, gobelinów, obrazów.  Tutaj wszystko jest przesiąknięte historią z życia francuskich królów XVI wieku. 2 grudnia 2000 roku UNESCO wpisało środkową część doliny rzeki, pomiędzy ujściami Maine i Sully-sur-Loire, na swoją prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa. Korzystając więc z długiego majowego weekendu i słonecznej pogody postanowiliśmy zwiedzić kilka z tych zamków. Pierwszego dnia pojechaliśmy zobaczyć zamek w Azay-le-Rideau, zwany perłą architektury renesansu. Gilles Berthelot otrzymał tytuł szlachecki i zamek w 1510 roku i rozpoczął jego rekonstrukcję w stylu włoskim. W 1537 r. Franciszek I przejął zamek i ofiarował go swojemu towarzyszowi broni, Antoniemu Raffin. Po rewolucji posiadłość na...

Vaux-le-Vicomte

Dzisiaj zabiorę Was do zespołu pałacowo-ogrodowego w Vaux-le-Vicomte . Miejscowość ta znajduje się ponad 50 km na południowy-wschód od Paryża. Vaux-le-Vicomte składa się z głównego budynku i dwóch bocznych oficyn, usytuowanych na terenie rozległego ogrodu, otoczonego ze wszystkich stron lasami.  Pozostałą część zajmują tzw. partery ogrodowe, boskiety, baseny wodne i trawniki.  Nie miałam okazji zwiedzać wnętrz pałacu, ale z tego co wyczytałam to dekoracja pomieszczeń jest bogata, łącząca malarstwo, rzeźbę i elementy architektoniczne. Pokoje usytuowane po bokach salonu mają ściany wykładane boazerią i malowane plafony zdobione stiukami i złoconymi rzeźbami. Oprócz ogrodów i zamku, można jeszcze zwiedzić dawną powozownię.   Pałac wzniesiony został w latach 1656-61 dla Nicolasa Fouqueta przez Charles'a Le Bruna (odpowiedzialnego za wystrój), Louis'a Le Vau (architekta) i André Le Nôtre'a (twórcę ogrodów) w stylu klasy...