Skip to main content

Zamki nad Loarą - Chambord


Zamek w Chambord  zaliczany jest do największych, najpiękniejszych i najbardziej królewskich zamków w dolinie Loary. Znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Długość głównej fasady to prawie 130 metrów. Zamek posiada 440 pokoi, 365 kominków, 6 wielkich wież, 84 klatki schodowe, 800 rzeźbionych kapiteli i wspaniały taras.




Wszystko rozpoczęło się między rokiem 1519 a 1547 nad rzeką Cosson, jednym z mniejszych dopływów Loary. Na początku był to skromny zamek myśliwski, ale król Franciszek I postanowił wybudować pałac wspanialszy niż wszystkie inne.
Zamek został zaprojektowany przez słynnych i wielkich architektów, Domenico da Crotona i Leonarda da Vinci. który zatrudniony był przez pewien czas na dworze Franciszka I w charakterze architekta, lecz zmarł w parę miesięcy po rozpoczęciu budowy.



Zamek Chambord stanowi jedno z największych dzieł architektury okresu renesansu, które można dostrzec w stylu, formie i licznych dekoracjach. Został wybudowany na planie krzyża, ma cztery narożne wieże i jest otoczony dziedzińcem. Główna klatka schodowa posiada słynne schody, które zostały tak zaprojektowane, aby osoby wchodzące bądź schodzące się widziały, ale spotkanie było możliwe tylko na górze lub na dole.


Królewskie symbole Franciszka I (litera F, lilia i salamandra) zdobią wiele fragmentów budowli. Franciszek kochał luksus, kobiety i dobrą kuchnię. W ciągu 32 lat swojego panowania w zamku przebywał tylko 72 dni. Nie ujrzał końca swego dzieła. Obecny kształt nadali późniejsi władcy.







Po Franciszku i jego synu Henryku II życie w zamku przygasło. Dopiero pod koniec XVII wieku Ludwik XIV wydał ogromne pieniądze na jego odrestaurowanie.
Skończył on budowę w 1685 roku, gdy czekał na swój nowy pałac w Wersalu. 
Skarb państwa odkupił zamek od spadkobierców hrabiego Chambord w 1930 roku.


Jako ciekawostkę mogę dodać, że po utracie tronu polskiego, mieszkańcem zamku był w latach 1724 - 1733 Stanisław Leszczyński, teść Ludwika XV.

Zamek składa się z dwóch pięter i tarasu.
Na parterze znajduje się słynna klatka schodowa, donżon, powozownia i sala audiowizualna. 
Na pierwszym piętrze apartamenty królewskie, komnaty Franciszka I i kaplica (największe pomieszczenie na terenie zamku).
Na drugim piętrze rzeźbione sklepienia i fundacja na rzecz polowań i przyrody.







Tarasy to połączenie płomienistego gotyku i włoskiego renesansu. Z nich rozpościera się wspaniały widok na posiadłość (5440 ha). 
Park otoczony jest murem o długości 32 km, z 6 bramami.





Cena biletu normalnego to 11 euro.
Osobiście mogę powiedzieć, że zwiedzanie Chambord było najbardziej męczące ze wszystkich. Jest on za duży, chodzi się bez żadnego planu, można się w tych wszystkich zakamarkach pogubić, bądź coś przeoczyć. 
Wśród moich faworytów są zamki w Chenonceau i Villandry.

A Wy zwiedzaliście zamki w dolinie Loary? Który spodobał wam się najbardziej?

Comments

Popular posts from this blog

Polskie instytucje w Paryżu

Najwyższy czas opublikować trzecią i ostatnią część cyklu o polskich śladach w Paryżu.  Dwie poprzednie znajdziecie pod tymi linkami ( pierwsza część i druga część ). Zacznę od Szkoły Polskiej , której początki sięgają połowy XIX wieku.  "Przedstawiciele Wielkiej Emigracji, głównie członkowie rządu, posłowie, oficerowie, publicyści i pisarze założyli w Paryżu Stowarzyszenie Naukowej Pomocy, mające wspierać materialnie Polaków, pragnących studiować. Stowarzyszeniu przewodniczył książę Adam Czartoryski".  Szkoła ta miała na celu przekazywanie polskich tradycji dzieciom emigrantów z okresu powstania listopadowego. Rozpoczęła swoją działalność w 1842 roku, w Châtillon-sous-Bagneux. Na początku miała jednego nauczyciela i liczyła 19 uczniów. Stopniowo szkoła zaczęła się rozrastać i przeniesiono ją do Paryża. Obecnie mieści się przy 15, rue Lamandé, w 17 dzielnicy. Więcej o historii szkoły przeczytacie tutaj . Drugą instytucją naukową, istniejąc

Zamki nad Loarą. Azay-le-Rideau

Dolina Loary to kraina historyczna Francji, na obszarze której znajduje się ponad 300 średniowiecznych i renesansowych zamków oraz pałaców doby oświecenia. Są one prawdziwymi arcydziełami architektury. Wnętrza zamków kryją ogromne kolekcje mebli, gobelinów, obrazów.  Tutaj wszystko jest przesiąknięte historią z życia francuskich królów XVI wieku. 2 grudnia 2000 roku UNESCO wpisało środkową część doliny rzeki, pomiędzy ujściami Maine i Sully-sur-Loire, na swoją prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa. Korzystając więc z długiego majowego weekendu i słonecznej pogody postanowiliśmy zwiedzić kilka z tych zamków. Pierwszego dnia pojechaliśmy zobaczyć zamek w Azay-le-Rideau, zwany perłą architektury renesansu. Gilles Berthelot otrzymał tytuł szlachecki i zamek w 1510 roku i rozpoczął jego rekonstrukcję w stylu włoskim. W 1537 r. Franciszek I przejął zamek i ofiarował go swojemu towarzyszowi broni, Antoniemu Raffin. Po rewolucji posiadłość nabył

Pchli targ, czyli słynny Marché aux Puces de Saint Ouen

W zeszły weekend pierwszy raz miałam okazję pojechać na słynny paryski pchli targ. Z tego co słyszałam jest on jednym z największych pchlich targów w Europie, a jego początki sięgają 1885 roku. Do targu Marché aux Puces de St. Ouen można dostać się ze stacji metra Porte de Clignancourt (linia nr 4), albo Garibaldi (linia nr 13). Otwarty jest w soboty(9-18), niedziele(10-18) i poniedziałki(10-17).  Na 7 ha targu Saint Ouen znajdziemy antyki, dzieła sztuki, rękodzieła, używane ubrania, książki, plakaty, stare zabawki i tysiące innych rzeczy dla kolekcjonerów. 1700 sprzedawców, w tym 1400 antykwariuszy tworzy z tego miejsca raczej muzeum i galerię sztuki, niż pchli targ. Marché aux Puces de St. Ouen składa się z 15 mniejszych targów. Każdy z nich ma swoją nazwę i kategorię. Antica - drogie i eleganckie antyki Biron - biżuteria,sztuka, ceramika Cambo - ceramika, meble, instrumenty Dauphine - największy targ, meble, książki Jules Vallès