Zamki nad Loarą - Chenonceau

Drugiego dnia czekała nas wizyta w kolejnych zamkach nad Loarą. Rano pojechaliśmy do zamku Chenonceau, zwanego zamkiem dam (Château des dames) ze względu na sześć kobiet, które były w znaczący sposób z nim związane. Mowa tu o Dianie de Poitiers, Katarzynie Medycejskiej, Ludwice Lotaryńskiej, Ludwice Dupin, Marguerite Pelouze i Simone Menier.

Zamek znajduje się na rzece Cher. 

Jego początki sięgają średniowiecza, gdy dawniej była tu forteca i młyn. W 1513 roku posiadłość zakupił Thomas Bohier wraz z żoną Catherine Briçonnet i rozpoczęli jego przebudowę. Zachowali tylko basztę, la Tour des Marques.

W 1535 roku posiadłość została przejęta przez króla. 

Henryk II ofiarował ją swojej faworycie Dianie de Poitiers, która doprowadziła do wzniesienia mostu, łączącego brzegi rzeki i ogrodu, dziś nazywanego jej imieniem. 

Po śmierci króla w 1559 r. Diana musiała opuścić zamek, a zmusiła ją do tego Katarzyna Medycejska, wdowa po Henryku II. Katarzyna zajęła się upiększaniem zamku i założyła ogród, widoczny po prawej stronie drogi do zamku. 

W XVIII w. właścicielką zamku była Madame Dupin. 

Zwiedzanie zaczęliśmy od zobaczenia ogrodu Diany de Poitiers. Składa się on z ośmiu dużych trójkątnych trawników, gdzie w centrum umieszczono fontannę.  

Wchodząc do zamku najpierw skierowaliśmy się do komnaty straży dworskiej. Z komnaty przechodzi się do kaplicy, która dzięki swojej ówczesnej właścicielce Madame Dupin, została uratowana podczas rewolucji Francuskiej. Zrobiła ona w niej skład na drewno, ukrywając w ten sposób charakter religijny tego miejsca.

Nieopodal w komnacie Diany de Poitiers możemy podziwiać tapiserie flandryjskie z XVI wieku. W zielonej komnacie, czyli w gabinecie Katarzyny Medycejskiej, znajdują się dwa sekretarzyki włoskie z XVI w, a ściany zdobi wiele obrazów.

Przechodzimy do biblioteki, a potem wracamy do galerii. Jest to 60 m sala balowa, oświetlona 18 oknami, zbudowana na moście. W czasie pierwszej wojny światowej urządzono tutaj szpital.

Z galerii schodzi się wąskimi schodami w dół do kuchni zamkowej. Sąsiaduje ona z jadalnią, rzeźnią i spiżarnią.

Następnie zwiedziliśmy salon Franciszka I, salon Ludwika XIV, komnatę pięciu królowych (dwie córki i trzy synowe Katarzyny Medycejskiej), komnatę Katarzyny, gabinet rycin, komnatę Cezarego de Vendome, komnatę Gabrielli d'Estrees i na końcu komnatę Ludwiki Lotaryńskiej.

Ta ostatnia królowa po zamordowaniu swojego męża króla Henryka III zamknęła się w Chenonceau i do końca życia poświęciła się modlitwie i rozmyślaniom.

Po wyjściu z zamku poszliśmy podziwiać ogród Katarzyny Medycejskiej. Nie jest on tak pokaźny (5500 m2) jak ogród Diany (12000 m2), ale robi nie mniejsze wrażenie.

Na koniec została nam jeszcze ferma z XVI wieku, obejmująca stajnie, pracownię kwiaciarską (dzięki której w zamku codziennie są świeże kwiaty) i piwnicę z winami.

Chwilę odpoczeliśmy w ogrodzie warzyw i kwiatów, poszliśmy zobaczyć labirynt i pojechaliśmy zwiedzić kolejny zamek.

Chenonceau to miejsce zdecydowanie warte zobaczenia. Zamek z zewnątrz i wewnątrz robi wrażenie. Tuż nieopodal są wyznaczone tereny piknikowe, więc przy pięknej pogodzie można tam bardzo miło spędzić dzień.

Cena biletu normalnego to 13 euro, ulgowy 10 euro.