Skip to main content

Navette de Marseille


La navette de Marseille -  prowansalskie ciastka, przygotowywane głównie na święto Matki Boskiej Gromnicznej, które to przypada drugiego lutego. Wykonane są one z mąki, cukru, masła, jajek i skórki z cytryny. We Francji tego dnia obchodzone jest także fête de la Chandeleur, czyli święto naleśnika.

Dla niektórych osób, pochodzenie tych ciastek związane jest ze świętem Matki Boskiej Gromnicznej (La chandaleur), obchodzonym w opactwie Saint-Victor w Marsylii.

Według legendy mają one kształt barki, która przywiozła Świętych na wybrzeże Prowansji. Aby przypomnieć tę historię, monsieur Aveyrous wpadł na pomysł, że nada swoim ciastkom formę łodzi. Było to w 1781 roku.

Podobno ciastka kupowano w liczbie 12 sztuk, aby symbolizowały 12 miesięcy w roku. Mają one przynieść szczęście. Wierzono także, że chronią przed piorunem i ogniem, ale w tym samym domu musiały się również znaleźć świece (gromnice). 

W Prowansji można spotkać trzy rodzaje navettes.

la navette classique - doprawione zapachem kwiatu pomarańczy
la navette de Marseille - naturalne i bez zapachu kwiatu pomarańczy
la navette provençale - bardziej miękkie niż poprzednie 

Według mnie, w smaku przypominają biszkopty, ale są od nich trochę twardsze. 

Comments

  1. Dobrze wiedzieć, jak to wygląda w innych regionach. Pozdrawiam :)

    ReplyDelete
  2. Moja noga jeszcze nigdy nie postała w Marsylii i pierwszy raz przeczytałam u ciebie o tych ciastkach.
    Czy można je kupić przez cały rok, czy tylko w okolicy 2 lutego?
    Pozdrawiam dziś tez z południa, ale bardziej na zachód:))
    Nika

    ReplyDelete
    Replies
    1. ja o navettach tez dowiedziałam się niedawno z gazety, ale już wcześniej widziałam je w sklepie. Także są zapewne dostępne przez cały rok :)

      Delete
  3. Te doprawione zapachem kwiatu pomarańczy brzmią kusząco... :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. w smaku jak biszkopty, a zapach pomarańczy czuć zaraz po otworzeniu paczki :)

      Delete
  4. mmmm faktycznie kuszaco...wlasnie zrobilam sobie kawke tylko ciacha brak...pozdrawiam serdecznie

    ReplyDelete
  5. mmmm great post )
    kisses!




    Angela Donava

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Polskie instytucje w Paryżu

Najwyższy czas opublikować trzecią i ostatnią część cyklu o polskich śladach w Paryżu.  Dwie poprzednie znajdziecie pod tymi linkami ( pierwsza część i druga część ). Zacznę od Szkoły Polskiej , której początki sięgają połowy XIX wieku.  "Przedstawiciele Wielkiej Emigracji, głównie członkowie rządu, posłowie, oficerowie, publicyści i pisarze założyli w Paryżu Stowarzyszenie Naukowej Pomocy, mające wspierać materialnie Polaków, pragnących studiować. Stowarzyszeniu przewodniczył książę Adam Czartoryski".  Szkoła ta miała na celu przekazywanie polskich tradycji dzieciom emigrantów z okresu powstania listopadowego. Rozpoczęła swoją działalność w 1842 roku, w Châtillon-sous-Bagneux. Na początku miała jednego nauczyciela i liczyła 19 uczniów. Stopniowo szkoła zaczęła się rozrastać i przeniesiono ją do Paryża. Obecnie mieści się przy 15, rue Lamandé, w 17 dzielnicy. Więcej o historii szkoły przeczytacie tutaj . Drugą instytucją naukową, istni...

Zamki nad Loarą. Azay-le-Rideau

Dolina Loary to kraina historyczna Francji, na obszarze której znajduje się ponad 300 średniowiecznych i renesansowych zamków oraz pałaców doby oświecenia. Są one prawdziwymi arcydziełami architektury. Wnętrza zamków kryją ogromne kolekcje mebli, gobelinów, obrazów.  Tutaj wszystko jest przesiąknięte historią z życia francuskich królów XVI wieku. 2 grudnia 2000 roku UNESCO wpisało środkową część doliny rzeki, pomiędzy ujściami Maine i Sully-sur-Loire, na swoją prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa. Korzystając więc z długiego majowego weekendu i słonecznej pogody postanowiliśmy zwiedzić kilka z tych zamków. Pierwszego dnia pojechaliśmy zobaczyć zamek w Azay-le-Rideau, zwany perłą architektury renesansu. Gilles Berthelot otrzymał tytuł szlachecki i zamek w 1510 roku i rozpoczął jego rekonstrukcję w stylu włoskim. W 1537 r. Franciszek I przejął zamek i ofiarował go swojemu towarzyszowi broni, Antoniemu Raffin. Po rewolucji posiadłość na...

Pchli targ, czyli słynny Marché aux Puces de Saint Ouen

W zeszły weekend pierwszy raz miałam okazję pojechać na słynny paryski pchli targ. Z tego co słyszałam jest on jednym z największych pchlich targów w Europie, a jego początki sięgają 1885 roku. Do targu Marché aux Puces de St. Ouen można dostać się ze stacji metra Porte de Clignancourt (linia nr 4), albo Garibaldi (linia nr 13). Otwarty jest w soboty(9-18), niedziele(10-18) i poniedziałki(10-17).  Na 7 ha targu Saint Ouen znajdziemy antyki, dzieła sztuki, rękodzieła, używane ubrania, książki, plakaty, stare zabawki i tysiące innych rzeczy dla kolekcjonerów. 1700 sprzedawców, w tym 1400 antykwariuszy tworzy z tego miejsca raczej muzeum i galerię sztuki, niż pchli targ. Marché aux Puces de St. Ouen składa się z 15 mniejszych targów. Każdy z nich ma swoją nazwę i kategorię. Antica - drogie i eleganckie antyki Biron - biżuteria,sztuka, ceramika Cambo - ceramika, meble, instrumenty Dauphine - największy targ, meble, książki Jules Va...